Leven in/met een rolstoel en (voor-)oordelen …

Ik kwam deze afbeelding tegen en ik zag verschillende items die mij al jaren ‘achtervolgen’ … 🙂

Mijn top drie:

  • Nr 1: Sorry maar ons gebouw is niet toegankelijk.
    Bij oude gebouwen kan ik hier begrip voor opbrengen.
    Hotel Barefoot Julia is zo een voorbeeld. Een oud, mooi en zeer karakteristiek pand dat zoveel als mogelijk toegankelijk gemaakt werd. Ideaal is het niet, maar dit wordt duidelijk bij boeken gecommuniceerd.

    Bij nieuwe locaties frons ik méér dan eens mijn wenkbrauwen. Naar mijn weten moeten nieuwe openbare gebouwen wettelijk toegankelijk gemaakt worden.

    De Hasseltse Grote Markt bijvoorbeeld werd heraangelegd en de horeca kreeg allemaal nieuwe terrassen. Momenteel kan je in geen enkele zaak naar het toilet als roller. Een toegankelijke wc-ruimte zou toch wel een minimum moeten kunnen zijn. Hopelijk komt hier nog een oplossing voor!

  • Nr 17: Het moet leuk zijn om niet te moeten gaan werken.
    Of een variant: ‘Ik wil ook betaald worden om niks te doen!’
    Dit horen van mensen die je erg nauw aan je hart liggen, kan aardig kwetsen. Net zij zouden beter moeten weten want ik heb drie jaar een heel fijne (betaalde) job gehad. Toen ik hiermee moest stoppen om gezondheidsredenen viel ik in het befaamde ‘zwarte gat’. Gelukkig kwam ik een tijd later ‘Nema’ (nu Spierziekten Vlaanderen) tegen en kon ik terug mijn ei kwijt als vrijwilligster. Mijn onrustige ziel kreeg hierdoor terug een doel.

    Door de jaren heb ik geleerd om zulke reacties bij de boodschapper te laten …

  • Nr 19: Je bent een inspiratie.
    Dit wordt zeker positief bedoeld, maar ik zie dit niet zo. Het ligt gewoon niet in mijn aard om stil te zitten. Ik ben een gevoelsmens, leef graag en ten volle, op elke manier.
    De dingen die ik wil, moet ik nu doen en vooral zélf nu ik het nog kan. Ik geef gerust toe dat ik al situaties had waarvan ik achteraf dacht: Ok … dit is niet voor herhaling vatbaar 🙂 maar die ervaring ben ik wel rijker!

  • Als afsluiter, nr 3: Ik bid voor jou.
    Dit tegen een Atheïst als ik … 😀 . Ik respecteer ieder ander mens en zeg dan ook gemeend ‘Dank je wel’. Maar in mezelf denk ik er het mijne van … 😉

Leven en laten leven dus!
Ook voor mensen met (voor-) oordelen!

4 Comments

  1. Jeanette Teunisse

    Ik heb ze allemaal een aantal keer gelezen, en ja, de ene pakt je meer dan de andere.
    Maar ik heb op een bepaald moment besloten dat het of goed bedoeld is of te dom om er überhaupt op te reageren.
    Dus zo hebt ik mijzelf verlost van alles.
    Als ik een top drie zou kiezen dan wordt het:
    2, 12 en 23 puur omdat dat voor mij ” op ” de persoon voelt.

    • Nadine

      Hoi Jeanette, dank je wel voor jouw fijne feedback! Ik ga er ook altijd vanuit dat de commentaren goed bedoeld zijn, dat helpt! 🙂 En ik snap jouw top 3! 🙂

  2. Paul Vos

    Mijn moeder zaliger had ook een parkeerkaart voor mindervalide, samen met haar ging ik winkelen in de toenmalige GB 2 parkeerplaatsen voorzien, alle 2 dicht bij ingang en bezet door mensen zonder kaart. Ik liet mijn ma voor de deur uit, ze liep op krukken, en ik plaatste mijn auto 10 cm dwars achter die 2. We hadden tijd zat, ik had mijn wielkrik op mijn bestuurderszetel gelegd, toen we terug buiten kwamen stonden die 2 bestuurders kwaad op me te wachten, ik pak mijn krik en zeg kom, dan sla ik zolang dat je RECHT heb op zo een plaats ze dropen af nog 5 cm groot.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Back to Top