‘Frans Billen goes Hollywood’ … en ik mocht eventjes mee …

Frans Billen is een icoon in Hasselt.
In de jaren ’30 werd hij geboren en ook al geeft hij zijn échte geboortedatum niet graag prijs; hij zou dit jaar 82 of 83 zijn. Hij verloor op zeer jonge leeftijd zijn moeder en de tijd met zijn stiefmoeder noemt hij ‘verschrikkelijk’. Maar dit maakte hem net sterker. Zo werkte Frans zich op van eenvoudige melkboer tot een succesvolle zakenman door het verkopen van sjieke dure Mercedes Benz auto’s.

Het motto ‘op het juiste moment op de juiste plaats zijn’ maakte hem bekend tot in Hollywood. Hier ontmoette hij een resem filmsterren onder wie Sophia Loren, Paul Anka en Frank Sinatra. Andere grootheden waren bijvoorbeeld de Paus, Bill Clinton en Gorbatsjov.

Door de ontmoetingen met de sterren slaagde Frans erin persoonlijke spullen van de bekendheden in zijn bezit te krijgen. Hiermee opende hij boven de toonzaal van zijn autobedrijf een heus museum met prullaria van beroemdheden.
Intussen is de autohandel gesloten en ook het museum werd opgedoekt.

4 jaar geleden maakte Frans een eerste film waarin hij zijn levensverhaal als een docufilm in Kinepolis in Hasselt voorstelde. In zijn tweede film nu vertelde hij over zijn ontmoetingen met al de sterren. Over de soms slinkse en grappige manieren hoe hij aan een afspraakje raakte. Als een Pitbull beet hij zich in projecten vast en liet niet meer los tot hij zijn doel bereikte.

Bij aankomst vielen al direct twee poepsjieke auto’s op. Dit was al direct de setting van de avond want toen ik naar de trappen keek richting Kinepolis zag een reuzegrote ‘Oscar’ staan op de rode loper!

Enkele fotografen maakten van elke gast foto’s; het leek wel een beetje op Hollywood in Hasselt! 🙂

Bij het binnenkomen kregen we een kleine goodiebag waarin bvb een flesje water en enkele foldertjes zaten. Zoals het Frans betaamde: allemaal volop gesponsord en dus goede reclame! Dit dikwijls voor goede doelen in Limburg zoals ‘Een Hart voor Limburg’, ‘Kom op tegen Kanker’, Het Rode Kruis Hasselt, …

De documentaire was echt wel interessant, een dik uur vloog voorbij!

Na de film werd er een receptie aangeboden in de bovenverdieping van 5th Avenue, net naast de filmzalen.
Een heel toffe en mooie locatie maar … het buitenterras was op een verhoog … en er was geen oprijplaat of ramp voorzien. Best een vervelende zaak, want ik was niet de enige roller of moeilijke stapper en de ruimte was er ook niet om veel te manoeuvreren. Gelukkig waren er helpende handen! 😉

De geestrijke en andere dranken vloeiden rijkelijk, de hapjes waren erg lekker en ook de weergoden waren ons goed gezind! Zalig!
In het gezelschap van de familie Smeets-Stappers had ik een héél fijne avond en vond ik dit voor herhaling vatbaar!

Ik wil bij deze daarom ook een ‘dank je wel’ zeggen, in de eerste plaats aan Mario om mij uit te nodigen voor dit event. De kennismaking met Eline en zus Stéphanie, mama Michèle en hun oma, die hij al van kindsbeen kent, was echt tof!


Ik kreeg een uitzonderlijke preview van de foto’s van Michéle, waarvoor ook mijn oprechte dank!

Eline, een jonge dame met een onbekende spieraandoening blogt ook onder de naam ‘Rollersmiley’. Je kan haar hier volgen 😉 .

4 Comments

  1. Miche Stappers

    Gewoon geweldig, Nadine, hoe je dit omschrijft. Zowel hoe je Frans Billen beschrijft, de entourage en het gebeuren van die avond. Heb genoten van je tekst!

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Back to Top