Tenerife is een prachtig eiland en de vulkanische oorsprong maakt dat het ook zeer bergachtig is. Hierdoor werd ‘wandelen met de auto naar Masca’ één van de dingen op mijn wensen-lijstje!
Ik hoorde al tal van verhalen van mensen die een auto huurden en daarmee het hele eiland doorkruisten, over bergen en door dalen. Oh wat wilde ik dit toch ook zo graag doen want ik vind autorijden zalig en in een andere blog vertelde ik al over hoe ik mijn auto zie als het verlengstuk van mijn benen 😉 .
Jammer genoeg kan ik dit nooit alleen doen, want ik heb iemand nodig die mijn rolstoel of scootmobieltje uit de auto haalt en er ook weer terug in zet. Anderzijds is zo’n rit altijd leuker met twee!
Ik was dan ook ongelooflijk blij met het voorstel van buurman Patrick. Als begeesterd rallyrijder in een vorig leven, en na ettelijke jaren op Tenerife gedurende enkele maanden te verblijven, kende hij het eiland en zijn wegjes als geen ander! Hij stelde voor om met ons naar Masca te rijden met hier en daar een tussenstop. Ohhh hier keek ik zo naar uit!
Jas en schoenen. Check!
Op een zonnige zaterdagmorgen vertrokken we, mét een jasje én schoenen bij de hand! Belangrijk om te weten: 🙂 Schoenen dragen is voor mij een ‘straf’ want ik loop het liefst en zoveel mogelijk blootsvoets. Ik kon mij echter goed voorstellen dat we plekken zouden tegenkomen waar je onmogelijk zonder gevaar zonder schoenen kon stappen.
Tegen 10u reden Patrick, Kristel, Mario en ik vanuit Los Cristianos naar Adeje waar we de TF richting Santiago del Teide namen. Van hieruit reden we naar het noorden en al snel zagen we hoe de natuur veranderde. Dorre en droge plaatsen met vooral cactussen veranderden gaandeweg in oases met groene bomen en struiken met bloemen.
Onderweg voelden we ook de temperatuur zakken en bij elke meter die we stegen werd het ook neveliger. De vergezichten die we kregen waren met momenten fenomenaal! Ik zag bijvoorbeeld nog nooit een regenboog van zo kortbij! Prachtig!
De haarspeldbochten waren niet van de poes en ik hield met momenten mijn hart vast voor mogelijke tegenliggers! Maar ik voelde mij compleet op mijn gemak bij onze chauffeur die duidelijk deze weg nog gedaan had!
Eerste stop.
Onze eerste stop maakten we in Masca zelf bij La Piedra. Een klein maar heel gezellig restaurantje met een terras vooraan en achteraan.
We parkeerden de auto op een hoger gelegen parkeerplaats, waar mijn scootie werd klaar gezet voor mij zodat we de afdaling konden beginnen.
Hmmm …
Toegegeven, ik heb even getwijfeld of ik dit zou doen. Een smal weggetje met hobbels en bobbels van klinkers, best steil naar beneden … Maar héy! Ik was niet alleen! Ik had twee sterke mannen in mijn buurt voor als het zou mis gaan!
En het was de afdaling meer dan waard. Er waren dan nog drie trapjes naar beneden en via het restaurantje namen we plaats aan een tafeltje dat voor ons net (corona-) ontsmet was op het terras aan de achterkant. Ook hier machtige uitzichten over de dalen en kloven.
Na onze koffiepauze, een sanitaire stop (enkel bereikbaar via trappen), en enkele fotootjes maken, ging de tocht terug naar de auto beter dan verwacht. Met de steun van Patrick achter mij en het trekken van Mario voor mij ging het vlotjes! Mijn ‘harde’ massage voor die dag had ik wel gehad! Op de foto onderaan zie je het hobbelwegje rechts schuin omhoog … 🙂
We reden verder omhoog en weer omlaag naar Buenavista del Norte. Omdat het hier erg druk was zijn we er enkel doorgereden en nergens gestopt. De charmante straatjes en huizen en een mooi kerkje gaven wel een aangenaam sfeerbeeld!
Vanuit Buenavista del Norte zetten we onze tocht verder naar Garachico waar we wel terug uitstapten op een parking vlakbij de oceaan. Ook hier weer pràchtig om te zien hoe de golven hier beukten en het water met momenten erg hoog spatte!
Ohhhhhh … en waaaauwwww …
We wandelden via de kustlijn waar we de natuurlijke zwembaden in volle glorie te zien waren. Wauw, zo mooi blauw helder water! Ook hier mochten ze mij ‘achter laten’ … Uren kon ik hier staan kijken! En als je goed naar beneden keek, op de donkere stenen, zag je her en der krabben lopen. Zo leuk om te zien!
Omwille van corona waren de zwembaden afgesloten. Maar zoals Patrick vertelde, kon ik mij heel goed voorstellen hoe mensen hier op de grote platte stenen van de zon genoten en in het water sprongen! 🙂
Mijn vele ‘ohhhh’ en ‘waaaauuuwww’ waren duidelijk te horen … Echt ik vond het màchtig om te zien allemaal. Opnieuw bedacht ik me hoe blij ikas om dit te kunnen ervaren …
Tweede stop!
Na een tijdje genieten, waren we echt wel toe aan een volgende terrasje! Voor mezelf vooral ook een plaspauze.
Patrick wist dat we aangenaam konden verpozen op het Plaza de la Libertad, maar een toilet vinden was niet direct prijs. In Hotel La Quinta Roja vlakbij het pleintje kon het niet. Het zeer oude, maar mooie, gebouw had geen lift. Bij La Odisea op de hoek had ik méér geluk! Erg vriendelijk personeel wees me zonder probleem de weg naar hun zeer mooie aangepaste toilet!
We dronken lekkere koffie bij de Kiosko, en ik bestelde een stuk Spaanse tortilla voor ons 4. Lekker! 🙂
Van daaruit wandelden we nog via een zicht op de Santa Ana-kerk naar de auto terug. Intussen was het al 14u gepasseerd en werd het stilaan tijd om de weg naar huis via de andere kant van de berg te beginnen.
Hier en daar zag je ook weer een huisje in de verte en bedacht ik me, hoé leven ze hier op deze hoogte in hemelsnaam want praktisch is dit niet!
Opnieuw genoot ik van de hoogtes waar mijn oren minder blij mee waren, en de smalle baantjes op en neer.
Patrick vond me erg stil in de auto, maar ik genoot mateloos van de verschillen van de natuur en het rijden boven de wolken.
En ook opnieuw bedacht ik me dat je hier écht wel moet kunnen rijden. Een beginner doet hier écht wel in zijn broek! 😀
Dank je wel Patrick!
Als bedankje hebben we Patrick en zijn vrouw Linda getrakteerd op een etentje. Dat was het minste dat we terug konden doen!
We hadden een heerlijke dag!
Conclusie.
De rit naar Masca is een dikke aanrader! Neem effectief een warm jasje of een pull mee want er kan een verschil tot wel 10° zijn daarboven en de kans op regen/nevel is groot.
Er zijn verschillende routes die je kan doen, dus saai wordt dit nooit! 🙂