Ik ben verliefd op de wereld …
Als kind droomde ik er al van om de wereld rond te reizen. Ik heb geen idee waar dit al vrij vroeg van kwam. Misschien was het de wil om uit mijn fysieke beperkingen te breken?
Secretaresse zijn van een ‘dikke pief’ …
Mijn droomjob toen was om privé secretaresse te worden van één of andere ‘dikke pief’, waarmee ik dan de wereld rond zou reizen … 😀
Met ouder worden en het bepalen van studiekeuzes liep ik echter tegen een serieuze struikelblok aan. Om ‘Toerisme’ in die tijd te volgen moest je een wiskundige knobbel hebben, en laat cijfertjes en logica nu nét niks voor mij zijn …
Ik ben dan de richting ‘Handel’ ingegaan en deed een bijkomende opleiding in ‘Secretariaatswerk’.
Het reizen op zich bleef onder de oppervlakte.
Leven en dromen …
In 1983 ging ik op vakantie naar Ibiza en leerde er op de tweede dag iemand uit Bregenz in Oostenrijk kennen.
Een lang verhaal kort hier … Anderhalf jaar later waren er concrete trouwplannen, had ik een jobaanbieding in Vorarlberg en lagen mijn emigratiepapieren klaar.
Maar het lot besliste anders. Er kwam een eind aan de relatie en de verhuisplannen.
Mijn leven en dromen kabbelden verder. Een job als bediende in mijn buurt, huwen, een kind opvoeden en een zware fysieke terugval zorgden ervoor dat er voor dat reizen een beetje op de achtergrond bleef.
Na mijn huwelijk kwam ik iemand tegen die (eindelijk 🙂 ) mijn liefde voor reizen in de (nabije) wereld deelde! Samen met hem deed ik talloze citytrips en checkten we samen hotels en andere verblijfsaccomodaties. Keulen, Amsterdam, Parijs, Luxemburg, Barcelona … Heerlijk!
Eerste soloreis, een begin van …
En dan in 2016 deed ik mijn eerste soloreis. Dit was het begin van iets waar ik tot op de dag van vandaag nog geen einde zie 🙂 .
Intussen kwam dan ook deze blog tot stand en is geen uitdaging te ver.
Reizen en een partner.
Nu ben ik dus ongeveer zoveel tijd thuis als ‘op weg’, en relatie–gewijs is dit geen simpele. De meesten op deze leeftijd werken nog of hebben andere dingen waaraan ze ‘gebonden’ zijn.
Het blijft ook lastig: kiezen tussen een partner en mijn passie voor het reizen en de wereld. Zoals mijn laatste partner zei, hij wilde geen ‘zomerliefje’ … Confronterend om te horen, maar zéker te begrijpen!
En ook; kiezen tussen dingen doen die ik nu fysiek wél nog kan of thuis blijven …
Ik heb geen idee wat mijn toekomst brengt, hoelang ik dit nog kan. En wie weet loopt er tóch iemand op deze wereldbol rond die mijn passies kan en wil delen?
Kwestie is om deze tegen te komen … 😉
Je zal wel iemand vinden met dezelfde passie. Ik hou ook heel erg van reizen, maar nu heb ik er nog eens de ergste vorm van multiple sclerose bij gekregen.
Liefs,
Caroline Reyniers
Hoi Caroline, sommmigen hebben écht alle pech hé …
Dikke knuffel!