Ik leerde Jeanette kennen via de Tenerife-Facebookgroup. We zijn collega-rollers, intussen zelfs goeie vriendinnen en ik kreeg van haar al geregeld erg bruikbare tips.
Tijdens een van onze -altijd leuke- terrasjes vroeg ze me of ik al in Playa de San Juan geweest was?
Neen, want tot nu toe was Playa Paraïso de meest verre ‘uithoek’ die ik deed in deze periode. Playa de San Juan ligt een klein stukje verder, richting Los Gigantes.
En zo kwam de afspraak tot stand dat we samen met haar man (en chauffeur van dienst 😉 ) Cliff op een woensdagnamiddag de baan op gingen. Ook de twee überschattige Teckels mochten mee! 😉
Vanuit La Tejita reden we een dik half uur via de TF1 en lieten de wind achter ons, de lekker warme zon tegemoet!
Bij het binnen rijden van Playa de San Juan zagen we al direct een parkeerplekje vlak aan het standbeeld van Juan Antonio Hernandez; No Hay Barreras (Er zijn geen grenzen).
Ons uitstappen was al een attractie op zich voor verschillende terrasjesgasten … 🙂
Eerst mijn scootie uit de koffer halen en terug in elkaar zetten en dan Jeanette’s aankoppelfietsje aan haar rolstoel vastmaken. Zo konden wij rustig uit de auto stappen en op ons ‘ros’ gaan zitten en kon Cliff de hondjes ook uit de auto halen.
’t Was best grappig hoe ik mensen zag denken wat er nog allemaal uit de auto zou komen … 😉 ,
Nadat alles goed geïnstalleerd was, rolden we naar rechts richting promenade van ongeveer een km lang. Door de geasfalteerde wegbedekking zalig om over te rollen!
Kijk en geniet mee!
We hadden een perfecte namiddag uitgekozen, want het weer was schitterend! Voor ons echt lekker warm, voor de hondjes Freek en Kareltje echter met momenten té warm want ze zochten geregeld schaduwplekjes.
Cliff en Jeanette lieten hun dan ook geregeld drinken en Freek mocht na een tijdje verder op schoot genieten. Zo leuk om te zien!
Ook hier hadden we prachtige uitzichten, helder blauw water waar ik graag eens had willen pootje baden … met een ander lijf uiteraard … 🙂
Op de terugweg filmde ik even ‘de kracht van de natuur’. Machtig om te zien …
Na de promenade wandelden we richting de haven.
Er was me gezegd dat er op dit kleine zwarte strandje zelfs een stuk toegankelijk zijn dit klopte inderdaad! Fijn om te zien!
Het warme weer deed ook ons dorst krijgen en dus gingen we op zoek naar een leuk terrasje.
Op een eerste heel mooi terras waren we niet welkom met de hondjes. Een tweede in het haventje zelf zat overvol, en zo installeerden we ons bij onze derde keuze aan de overkant.
De drankjes en tapas smaakten en zo sloten we een heel fijne namiddag ‘in stijl’ af!
Conclusie.
Playa San Juan is voor rollers echt een leuke uitstap. We hebben enkel aan zee rond gewandeld, dus op winkeltjes enzo heb ik niet gelet qua toegankelijkheid. Er is een toegankelijk en aangepast toilet in het haventje.
’t Was er ook aangenaam rustig, dus zeker voor herhaling vatbaar!
Blij dat ik weeral kan genieten van jouw uitstap. Groetjes. Mireille.
Fijn om te lezen dat je mijn schrijfsels zo leuk vindt Mireille! 😉
Wat leuk wat leuk, dankjewel voor je fijne woorden..zo is het ook direct een mooie herinnering voor mij.
Op naar onze volgende avonturen in het najaar.
Heel veel liefs Xx
Ik kijk nu al uit naar onze volgende avonturen! 😉
Daar heb ik gisteren met 2 vriendinnen gewandeld, prachtig pad inderdaad. Jammer dat er op een gegeven moment een onderbreking van het pad is, zodat je niet door kunt rippen naar Puerto Santiago, want dat stuk is ook erg de moeite waard.
Dank je wel voor de tip Monique! Misschien rijd ik wel eens Puerto Santiago! 😉
Spijtig dat de hondjes niet op het terras welkom waren heb het nog nooit meegemaakt
Mja, dat ze IN een restaurant niet binnen mogen snap ik. Maar op een terras …