Een weekendje weg met een bende vriendinnen werd een tweedaagse met enkel vriendin (en grote hulp hier met mijn blog) Karin. Omdat er schitterend weer werd voorspeld, kozen we ervoor om de Triënnale van Brugge te wandelen en zo dus zoveel mogelijk zonnevitamientjes op te doen.
Via Booking.com koos ik voor Hotel de’ Medici omdat de ligging me erg aantrok. Rustig, heel mooi gelegen en toch kortbij het centrum, ideaal! Het was niet de goedkoopste keuze, maar voor 4 sterren verwachtte ik ook wel wat in de plaats.
We werden erg vriendelijk onthaald aan de receptie. De kamer die voor ons voorzien werd, was nog niet klaar dus kregen we de keuze om naar een andere rolstoel-aangepaste kamer te gaan met uitzicht op de binnentuin. Voor ons was dit dik ok!
Met de lift gingen we naar boven, ‘kwakten’ we onze koffers op bed en maakten we ons klaar om op wandel te gaan.
Lees: Een eerste terrasje (van vele) doen! 😉
Wie ‘Brugge’ zegt … zegt helaas ook ‘kasseien’. Maar ik wist dit omdat ik vroeger al wel eens hier was, dus geen probleem! In’t begin …
Met een Triënnale-plannetje in de hand en super veel ‘goesting’ gingen we op pad!
Via ons plannetje hebben we twee dagen het kunstentraject proberen te volgen. Op enkele stukken na, was alles buiten te bewonderen en ik had voor elk maar één woord: ‘wauw’ …
Let vooral op het paviljoen The Bruges Diptych! Hier werd een houten plateaulift gemaakt waarmee ook rollers in het huis konden. Karin deed de plaat/deur open, zo kon ik er gemakkelijk inrollen, waarna zij boven op het knopje duwde en hup! Zo tof!
Op deze manier door Brugge wandelen was zalig! We zagen dingen waar je anders weinig oog voor hebt, zoals architectuur en beeldjes waar je zó aan voorbij zou lopen …
Zo belandden we ook in een hele mooie binnentuin. Op dat moment was het 17.10u en terwijl we ons vergaapten aan het bouwwerk, viel mijn oog op een affiche op de deur.
Blijkbaar sloot de deur automatisch (!) om 17 uur … Wij zijn dus daar héél snel weer buiten gegaan! 😀
Een plaspauze tussendoor … natuurlijk in een sjiek hotel … Waarom ook niet … 😉
We sloten onze eerste wandeldag af met een lekker etentje op een terras in de avondzon en snakten daarna allebei naar ons bed.
Voor mij was er genoeg ‘gerammeld’ op mijn scootie en ook voor Karin waren er genoeg stappen gezet voor die dag.
Onze hotelkamer was wel ok.
Het tapijt was een nadeel en de zeer vervelende overgang naar de badkamer was écht iets om op te letten met blote voeten! Om met een tillift over te rijden zou dit hopeloos zijn … De badkamer was ruim en echt wel in orde.
De bedden waren erg hoog voor mij 😉 maar onderrijdbaar met een tillift, en er was ruimte genoeg.
Na een deugddoende nacht en een goed ontbijt konden we er weer tegen voor een volgend wandeldagje. Opnieuw met schitterend weer en ondanks het WK wielrennen was het in het centrum zélf best te doen qua drukte. Blijkbaar was dit een ‘voordeel’ door corona: Brugge heeft jaarlijks ongeveer 80% Aziatische bezoekers en die waren er idd nu amper.
Tegen 16 uur vertrokken we terug richting Berchem en Hasselt, met de belofte dat we samen zéker nog op stap gaan! 😉
CONCLUSIE.
Brugge wordt het ‘Venetië van het Noorden’ genoemd en ik vind dit niks overdreven. Als je van architectuur, gezelligheid, shoppen en lekker terrassen houdt moét je gewoon deze plaats gezien hebben! De spierpijn in mijn nek en schouders drie dagen lang erna door twee dagen over kasseien te hobbelen, nam ik erbij.
Ons verblijf vond ik duur (€149,50 voor 2, kamer met ontbijt) in verhouding tot wat er geboden werd. Ik had vooral meer klasse verwacht na het zien van de foto’s. Naar mijn gevoel is het hele gebouw en zeker de ontbijtruimte aan een frisse update toe. Papieren tafelnappen in een 4 sterrenhotel bvb, ook al zit je in een nasleep van corona …
Maar het personeel was overal erg vriendelijk, behulpzaam en alles was overal erg netjes.
Met dank aan Caroline Willems van hotel De’ Medici voor de foto’s van de kamer!