Lekker geslapen!
Ondanks dat ik zélden goed slaap in een vreemd bed, was ik deze keer snel ‘vertrokken’. De matrassen waren dus prima!
Het ontbijt was zéér uitgebreid; 5 ‘eilandjes’ met vers fruit, vele soorten brood, worstjes, charcuterie, yoghurtjes, pannenkoekjes … Teveel om op te noemen en erg lekker! De ontbijtruimte deed voor mij een beetje refterachtig aan, maar dit zal in de toekomst mee gerenoveerd worden denk ik.
En ook hier werd er constant geborsteld …
Met onze buik vol, alles weer ingepakt en uitgecheckt, waren we we klaar voor trip 2! Dit keer richting het zuiden!
Terug op pad!
Omdat we geen idee hadden hoever we konden geraken en ook niks van het eiland zélf kenden, hebben we gewoon de gps ingegeven om het meest zuidelijke punt met de auto te bereiken. We zijn dus op pad gegaan en ‘onze neus’ gevolgd, en daar waar we mooie dingen zagen stopten we.
Al héél snel hadden we een ‘geitenbaantje’. Een heel smal wegje ohhhh zo steil omhoog! Ergens onderweg zagen we al eens een verkeersbord waarop 8% helling werd aangegeven. Dit was -op zijn minst!- 20%!
Ik dacht écht eventjes … ‘we gaan hier zo los achteruit bollen … dit trekt de auto niet meer … ‘
Maar Monique, de zelfzekerheid zelve … met ook wel veel rij-ervaring onder de knie wist dat dit geen probleem zou zijn.
Ik geef toe … ik heb ze héél eventjes geknepen … 😉
De foto’s bewijzen dat we opnieuw een heel leuke autoroute hadden! Beelden geven nooit hetzelfde gevoel weer, maar de indruk alleen al … 🙂
We zagen vooral heel veel bananenplantages. Nog meer dan op Tenerife reden we tussen talloze kwekerijen en op verschillende plaatsen zagen we ook plastic zakken rond de trossen. Dit zou de groei versnellen, maar of dit een goed idee is werd in het midden gelaten.
Vooraleer we terug naar de haven reden, hebben we nog een uurtje in de hoofdstad Santa Cruz de la Palma rond gewandeld en een laatste terrasje gedaan. Hier was het opvallend rustig. Om te wandelen was dit wel zalig, maar het idee dat we in een hoofdstad waren, waar ook zoveel volk met schepen aankomt was toch wel een beetje raar.
Wij hebben alleszins -opnieuw- onze ogen uitgekeken!
Terug de boot op met een klein hartje …
Om 17u konden we terug de Fred Olsen Express inrijden en -gezien we onze les geleerd hadden- begaven we ons gelijk naar een zitplaats helemaal achteraan! We hadden de laatste uren niks meer gegeten, om het risico tot misselijk worden zoveel mogelijk uit te schakelen.
Monique had zich nog méér voorzien door naar de apotheek te gaan en kleefstrips te kopen. Het vrijkomen van gember-, mandarijn- en pepermuntgeur zou heel goed helpen tegen reisziekte.
Dit in combinatie met de pilletjes die ze altijd al in nam gaf haar -gelukkig!- inderdaad een goeie reis terug. We hebben zelfs alle drie iets ‘durven’ eten tijdens onze reis! Hallelujah! 😉
Conclusie van 2 dagen.
La Palma is zeker de moeite waard om eens te bezoeken. Voor rollers niet ideaal omdat het naar mijn gevoel heuvelachtiger is dan Tenerife en qua toegankelijke plaatsen is het aanbod niet zo groot. Dit bleek al tijdens mijn zoektocht naar een hotelovernachting.
Ik kreeg hier en daar de opmerking dat ik een ramptoerist zou zijn zoals ik in het vorige deel al aanhaalde. De meningen zijn verdeeld maar voor mij is het tegendeel waar.
De meeste Palmeros zijn héél blij met de inkomsten die toeristen binnen brengen. Ik heb mijn deel van steun gedaan door ons verblijf en de terrasjes die we er deden. Verschillenden in mijn vriendenkring doneerden allerlei spullen, en ook de andere eilanden bieden hulp door bijvoorbeeld bier en bananen te promoten ten voordele van La Palma.
De rampzone beslaat 8% van het eiland La Palma, de rest van het eiland LEEFT en heeft het toerisme nodig om voort te leven. Vandaar dat de dienst voor toerisme dit kaartje gelanceerd heeft. Allen daarheen dus!
Van de I Love the World-Facebookgroup mocht ik enkele pràchtige foto’s delen.
Kijk en geniet / bewonder / verwonder mee …
Ook al is dit allemaal machtig om te zien …
Ik hoop van ganser harte dat dit allemaal snel stopt.
Op het moment dat ik deze blog maak is dit echter precies nog lang niet het geval …
Bij deze wil ik alle inwoners dan ook heel veel sterkte wensen!
?❤?
Ondanks de miserie dat La Palma door maakt is het toch goed dat de toeristen er terug komen vind ik.
Jullie hebben dat heel goed gedaan en je fotookes waren weer super.
Hoi Hilde, de credits voor de foto’s gaan naar Monique en Cliff! ?
Weeral heel mooi verwoord.
Dank je wel Mireia … ?
Prachtig in 1 woord!
Beste Nadine en Monique,
Bedankt voor het verslag en de mooie foto’s. De traantjes vloeiden, ik mis “mijn” eiland zo erg. Ik kom er al meer dan 30j en heb er veel vrienden en familie wonen. Er zijn best wel leuke logeeradressen (niet vergelijkbaar met Tenerife) vooral aan de westkant en nu bedolven onder de lava. Hopelijk is al deze ellende snel voorbij.
Sorry Monique dat ik je eerst ramptoeristen noemde, was in de emotie van het moment.
Liefs,
Annemie