Het belang van inzicht en empathie voor rolstoelgebruikers.

Zéker voor een hotel-receptionist(e)!

In een actualtiteitenprogramma op een Nederlandse tv-zender zie ik een bezoekje aan het Hotel Arion-Vlissingen, eentje uit de Fletcher-keten. Dit is helemaal vernieuwd en oogt echt wel mooi! Ik ga er dan ook vanuit dat er veel rekening werd gehouden met inclusie en dat ook het personeel goed opgeleid werd qua in- en doorzicht.
Vlissingen is niet zo ver van Hasselt en ik bedenk me dat ik een weekendje aan de Nederlandse kust in de lente wel eens de moeite kan zijn.

Dus doe ik mijn huiswerk en begin te mailen …

In mail 1 vermeld ik dat ik een interview zag over hun vernieuwde hotel en vraag of ze me een beeld kunnen geven van hun miva-kamer omdat ik dit nergens terug vind op hun site.

Hierop krijg ik als antwoord dat ze hiervan geen foto’s beschikbaar hebben, maar dat de kamer een verhoogd toilet met ambeugels heeft en een verlaagde wasbak. Er kan ook een douchestoel en een antislipmat geplaatst worden.
De kamer zou ook een uitzicht op zee hebben.

Hmmm …

In mail 2 dank ik voor de snelle reactie, maar vraag ik ook of het niet mogelijk is dat iemand gewoon wat ‘simpele’ foto’s maakt? Ik probeer duidelijk te maken hoe belangrijk het is om juiste informatie te krijgen in mijn ‘roller-situatie’ en vraag dan ook of er bvb een drempelloze douche is … tapijt in de kamer …

Deze mail wordt door iemand anders beantwoord en meldt dat ze geen foto’s kunnen opladen in hun systeem en daardoor dus ook niet aan mijn vraag kunnen voldoen. Er blijkt wel een inloopdouche zonder drempels te zijn, en geen vloerbedekking in de kamer.

Ik word hier lichtelijk geïrriteerd van omdat ik vind dat ik niet teveel vraag En! Dit mij zo erg denken aan het voorval in het saunacomplex Thermae2000.

In mail 3 en geef ik vriendelijk aan dat ik dit een zeer spijtige reactie vind. Voor mij is dit een blijk van weinig begrip en/of inleving voor de situatie van mensen die rolstoelafhankelijk zijn. Om tóch een zicht op de ruimte te krijgen vraag ik dan welk kamertype hiervoor gebruikt wordt.

Hierop krijg ik reactie van – opnieuw – een andere receptionist. Hij laat weten dat de miva-kamer momenteel bezet is maar dat hij wel foto’s wil bezorgen zo gauw deze weer vrij is.

Mail 4 is dan ook een heel stuk positiever:

Dag,

Jouw antwoord stemt mij al wat blijer, dank je wel hiervoor.

Als internationaal reisblogster ben ik constant op pad om rolstoelvriendelijke hotels te checken, en zo plan ik om in het volgende voorjaar ook naar Vlissingen te komen.
Ik wil de afstand echter niet maken als ik op voorhand niet eens een beeld kan hebben van de miva-kamer. Dit omdat ik in het verleden al meermaals ondervonden heb dat de perceptie van een aangepaste kamer voor mensen die hier niet zelf gebruik van moeten maken helemaal anders is.

Ik blijf daarom ook ijveren om ook op websites en catalogi duidelijke foto’s van deze kamers te plaatsen.
Foto’s zijn dus zéér welkom, en ik wacht daar graag een paar dagen op.

Groetjes,
Nadine.

2 dagen later krijg ik volgende foto’s in mijn mailbox met de aanvulling dat er een mogelijkheid is om een speciaal bed te laten zetten in plaats van het aanwezige, zoals regelmatig wordt aangevraagd door gasten bij thuiszorg instanties.
Daarnaast geeft hij ook mee dat hun Fletcher Hotel het Veerse Meer, een hotel aan het Veerse Meer in de buurt van Arnemuiden en vliegveld Midden Zeeland, zeer geschikt is voor rollers. Zij bestaan als nieuw hotel nu ca. 7 jaar en beschikken over zelfs 3 mooie miva kamers.

In mail 5 bedank ik hem van harte voor deze overzichtelijke foto’s en spreek dan ook met hem af dat ik zéker contact zal opnemen volgend voorjaar.
Op deze manier is het namelijk wél fijn samenwerken en ik ben dan ook van plan om dit op een mooie lentedag aan het andere receptiepersoneel aan te tonen …

Er komt hier dus zeker een vervolg op!

Het mag intussen wel duidelijk zijn dat je als roller niet zomaar eventjes rap snel kan vertrekken.
Elke keer opnieuw mail ik mijn situatie en vraag ik expliciet wat er nodig is.
Ik kan je verzekeren dat het wel eens ontmoedigend werkt als je dan mensen aan de andere kant hebt
die geen besef hebben van waaróm dit zo belangrijk is.
Maar liever tot tig keer toe mailen dan aan te komen aan een hotel waar er wel een toegankelijke kamer zou zijn,
maar je eerst een dikke traptrede moet doen om IN het hotel te raken …
Dàn pas zakt je de moed in je schoenen als je niet assertief bent en op je strepen kan gaan staan.

Met mijn blog en mijn aanwezigheid op vele plaatsen maak ik mensen bewust hiervan,
en druk erop hoe ‘rijk’ zij zijn met hun gezonde lijf …