3 december was het de dag van de Internationale Beperking. En het moest lukken … De dag erna zag ik in een Facebookgroep een voorval van ‘bodyshaming‘.
Zoals je kan lezen in een andere blog was ik vroeger meermaals een slachtoffer hiervan. De laatste jaren sta ik echter zodanig stevig in mijn schoentjes (maatje 32 🙂 ) dat weinig me nog kan écht kan raken.
Als mensen ‘over mij heen’ praten, of proberen beslissingen in mijn plaats te nemen, kan dit nog wel eens verkeerd uitdraaien. Het ‘aardige, lieve en schattige meisje’ verandert dan in één seconde naar een kleine gifkikker!
Nu heb ik er méér last mee als ik het zie gebeuren naar anderen. Ik kan écht boos worden op mensen die anderen naar beneden halen. Naar iemand die een ander minder waard vindt om welke reden dan ook.
Een oordeel over een ander vellen is makkelijk. En zéker bij mensen waarbij de ‘beperking’ niet zichtbaar is. Maar even de moeite willen doen om te luisteren naar het verhaal erachter is voor velen een brug te ver …
Zelf denk ik altijd dat er een reden is waarom mensen zo zijn of bepaalde dingen (niet) doen en laat ik ieder in haar/zijn waarde …
Piep pieppppppp