Candelaria was een bezoekje waard!

Tenerife is een vulkanisch eiland en door de hellingen vind je hier niet zo heel veel plekken waar je als roller makkelijk terecht kan. Daar komt dan ook nog corona bij, waardoor ik drukke plaatsen ‘mijd als de pest’ 🙂 .

Eén van de tips die ik kreeg was om naar Candelaria te gaan. Niet echt bij de deur, en al zeker niet met de bus, maar met alle tijd van de wereld … Geen probleem!

Aan het busstation in Los Cristianos nam ik bus 110 om naar Santa Cruz te rijden. Een uurtje later arriveerde ik, en na een half uurtje daar wachten kon ik de 122 nemen richting Candelaria. Dit was een stukje terug en ik had eerder kunnen uitstappen maar dan moest ik ongeveer 25 minuten met mijn scootmobieltje over een drukke baan. De loketbediende aan het busstation zei me dat dit niet veilig was en dus opteerde ik voor de lange rit. Het voordeel hiervan was dat je geregeld erg hoog zat en dus geweldige vergezichten had. Kwam daar nog bij dat het in de bus frisser was dan de 29° buiten! 😉

Vlak voor het centrum stapte ik uit en zag de zee een paar honderd meter verder al. Opvallendst voor mij was het gitzwarte strandzand. Het blijft voor mij -met onze Noordzeekust in gedachten- speciaal! 🙂

Een eerste stop … Korter bij de zee kan je niet logeren denk ik!

Hier werd voor mij de toon gezet van mijn namiddag. De geur van de zee, de rust en de zeer gezellige sfeer waren direct een voltreffer!

Van daaruit rolde ik rechts naar de hoofdstraat, richting de basiliek.
Deze is ook het winkelstraatje waar enkele restaurants zijn, ijsjeszaken, een kruidenzaakje waarvan je de geuren tot ver er buiten kon ruiken …
Aan de winkeltjes kon je heel duidelijk zien dat Candelaria een centrum van geloofsbelijdenis is. Heiligenbeelden in allerlei kleuren en formaten in een overvolle vitrine waren een attractie op zich 🙂 .

Via deze straat kom je op het Plaza de Patrona de Canarias. Het grote plein voor de Basílica de Nuestra Señora de La Candelaria die werd gebouwd in 1957-1958.

De Koninklijke Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van Candelaria.

Het zicht op de basiliek vanop het plein was imposant en via een hellend vlak kon ik ook moeiteloos binnen. De inkom was gratis en je mocht er zelfs foto’s maken.

• 

• 

• 

Menseyes.

Vanuit de basiliek begaf ik me naar de zee waar je rechts in de verte ook de kapel kan zien liggen. De 9 koningen of ‘menseyes’ trekken echter alle aandacht. Reuzegrote koningen die elk een tijd over het eiland hebben geregeerd waar je echt niet naast kan kijken.

Op de kaaimuren heb ik een tijdje staan kijken naar de golven die met momenten hoog opspatten. Zo mooi, en opnieuw … die geur! Heerlijk!

Haventje en gezellige strandjes.

Via de hoofdstraat ben ik terug naar mijn beginpunt gegaan en nog wat verder. Kleine stukjes strand en een pittoresk vissershaventje typeerden echt de hele sfeer van Candelaria.

• 

• 

Ongeveer een kilometer verder, en wel best een stukje omhoog, lag het Centro Commercial Punta Larga. Hier ben ik even rond gegaan maar ben dan snel terug naar het plein gegaan voor de basiliek waar ik heel lekkere tapas at op een terras.

Mijn ritje naar huis deed ik met een taxi.

Conclusie.

Candelaria is zeker de moeite waard om een namiddag te vertoeven. De gezellige sfeer en de rust vond ik heerlijk. De verre busrit had ik er zeker voor over.
Voor rollers is Candelaria goed te doen en dus voor herhaling vatbaar!

Voor wie meer wil weten over Candelaria, check zeker het artikel van Guy Devos via deze Link.