Muziek in mijn leven.

Muziek is de kortste weg naar mijn hart …

Deze blog heeft misschien niet direct iets te maken met mijn leven als roller en reizen. En toch …

Van kindsbeen al …

Het muzikale zat er al vroeg in bij mij, ondanks dat er bij mijn ouders hiervan niks terug te vinden was. De ontdekking kwam toen mijn oom een muziekwinkel had en ik daar eens mocht ‘rond tokkelen’ op orgels … Enkele jaren later mocht ik samen met hem deze machtige instrumenten promoten op opendeurdagen, heb ik enkele keren de provinciale krant gehaald en speelde ik wel eens in een huwelijksmis.

Studies en enkele verhuizingen bepaalden dan tijd en ruimte (een orgel neemt best wel wat plaats in) en zo kwam een eind aan mijn actieve muzikale periode.
Echter, ooit eens meespelen in een mega groot symfonisch orkest … Het blijft een droom. Toen ik in 2019 Ennio Morricone zag in het Sportpaleis van Antwerpen, kriebelde het nog eens héél erg! 🙂

Dansen …

Dansen heb ik nooit echt lang gekund. Voor mijn huwelijk hebben we indertijd dansles gevolgd, want we wilden absoluut een Weense Wals als opener. Ondanks het lengteverschil tussen ons lukte het dan uiteindelijk om die avond een redelijke wals te draaien. Maar daarna ook nooit meer 🙂 . Mijn uithouding was toen al erg laag en dat is met het ouder worden niet verbeterd. Ondertussen ‘dans’ ik op mijn manier.
Dansshows op tv, kunst-ijsschaatsen … het blijven favorieten om naar te kijken en nu zonder ‘hartpijn’ 🙂 .

… wordt wiebelen …

Wiebelen op mijn stoel dus … tot er spierpijn van hebben de dag erna 😀 .
Festivals, concerten, optredens … ‘k Heb er altijd dagen ‘plezier’ van omdat ik uren niet heb kunnen stilzitten. Een dagje Tomorrowland, Werchter … een echte work-out is er niks tegen … 😉

Alles met een stevig ritme en een goeie bas doet mij wiebelen. Ik kan dan onmogelijk stilzitten.

Faithless op Werchter live zien bvb …

Of deze …

Een heel andere stijl die ik indertijd in mijn auto grijs gedraaid heb met boxen geregeld helemaal open … Goa!

De link met reizen is voor mij dat ik een heel brede muzieksmaak heb. In Wenen zag ik zo ooit mijn eerste opera ‘Die Zauberflöte’ en in Londen een eerste musical ‘The Lion King’. Het decor, de kledij, de muziek … Gewoon elk in zijn genre ‘wauw’.

In de Sint Bavo-kerk in Haarlem zag ik jaren geleden het grootste kerkorgel tot nu toe. Ik had het geluk dat ze net op dat moment aan’t repeteren waren. Tot tranen toe werd ik daar geraakt … Zo mooi …

Ik vind ‘muziek in de massa’ ook de max! Carnaval in Santa Cruz blijft op mijn wensenlijstje, en misschien ‘rol’ ik ooit mee in een optocht zoals de Berlin Pride!

Het is soms zoeken naar toegankelijkheid, temeer omdat je als ‘roller’ meestal via een andere weg aan tickets moet raken. Maar het is me tot nu toe al elke keer gelukt! 🙂

En … wie weet waar de muziek mij ooit naartoe voert … 😉