Het carnaval in Santa Cruz op Tenerife is, op het carnaval in Rio de Janeiro na, het grootste ter wereld. En aangezien ik die periode toch op het eiland verbleef wou ik zeker eens gaan kijken!
In een vorige blog vermeldde ik al dat ik eerst op voor-onderzoek zou gaan in verband met vervoer.
Vanuit Los Cristianos is het ongeveer 1,5 uur rijden met de bus. Er zijn twee buslijnen, 110 en 111, maar 110 stopt veel minder en is er dus sneller.
In het busstation van Los Cristianos stapte ik op en aan de eindhalte ‘Intercambiador’ in Santa Cruz stapte ik af. Ik had me via de Facebookgroup ‘Tenerife voor Nederlandstaligen’ al uitvoerig geïnformeerd en zo wist ik dat ik vanaf daar een andere bus moest nemen.
Aan het loket werd ik zeer vriendelijk verder geholpen en aangeraden om de tram te nemen omdat die qua toegankelijk het makkelijkst zou zijn. Ik moest enkel de lift naar -1 nemen, via de grote uitgang naar buiten, dan de straat oversteken en daar zou de tram staan wachten.
Zo gezegd zo gedaan en dit ging idd prima! Er stond een tram vertrekkensklaar en de ingang van de tram is effectief zeer makkelijk. Er is geen niveauverschil en er is een opening tussen perron en tram van maximum 5 cm.
Alleen … Tramdeuren sluiten erg snel en aangezien ik absoluut niet gewoon ben om met een tram te reizen miste ik mijn afstap bij halte ‘Fundacion’. Gelukkig kreeg ik spontaan hulp bij de tweede halte en kon ik zonder probleem weer uitrijden. Oef!
De beschaduwde straten in Santa Cruz deden me aan Barcelona denken. Er hing ook zo’n sfeer van rust, overal hingen bloemen, kleine gezellige terrasjes … Zalig!
Ik heb er een tweetal uurtjes rond getoerd. Aan Plaza de España stond ook een Hop on Hop off-bus die ook toegankelijk bleek te zijn!
Via de tram en de bus reed ik terug naar Los Cristianos met de ervaring dat dit dus prima ging lukken een volgende keer.
Echter, dan vanuit La Tejita waar ik dan verbleef en waar weinig buslijnen zijn.
Omdat ik ontzettend fan ben van slagwerk wilde ik heel graag naar de ‘Ritmo and Armonia competition’ gaan kijken. En dus moest ik terug zoeken naar vervoer maar dan vanuit La Tejita.
Opnieuw met veel tips van leden in de Facebookgroup, nam ik een taxi vanaf Street Market La Tejita tot aan het busstation in San Isidro. Daar kon ik een paar minuten later buslijn 110 nemen tot de eindhalte in Santa Cruz. Vanaf daar de tram, waarbij ik nu wist dat ik snel moest zijn om uit te stappen bij de volgende halte al! 🙂
In de straten en rond het Plaza d’Espagña hing er nu een heel andere sfeer. Eentje van vermaak en plezier. Hier en daar liepen al groepjes erg mooi verkleed, waren er kleinere muziekoptredens … En overal stonden drank- en eetkramen, de ene al mooier en uitbundiger dan de andere! Een lust voor mijn ogen, neus en smaakpapillen!
Helaas … Afhankelijk zijn van hulpmiddelen … Het gaat niet altijd goed zoals ik al een in eerder blogje beschreef. De lampjes van mijn scootmobieltje begonnen terug te flikkeren en gingen redelijk snel naar ‘af’. Dus nog voor de stoet begon ben ik terug richting station gereden in de hoop om goed thuis te geraken.
Niet dus.
Stil vallen in een omgeving waar geen verkeer is toegestaan omwille van het carnaval is geen lachertje.
Gelukkig kwamen er op het moment dat ik echt dacht ‘En nu?’ twee politiemannen op motor aan.
Met breed armgezwaai heb ik hun tegen gehouden. Ik legde hun uit dat mijn scootmobieltje batterijproblemen had en dat ik dus geen kant meer op kon.
Eerst zochten ze naar een oplossing om ter plaatse op te laden. Maar omdat ik mijn oplader niet bij had, was dit geen optie. Toen ik vroeg of het mogelijk was om een taxi te laten komen, in een volledig verkeersvrij, gebied hebben ze dit onderling besproken en ervoor gebeld.
Na een klein uurtje wachten, in gezelschap van intussen 3 politiemannen, kwam een aangepaste taxi onder escorte eraan en kon ik terug naar huis.
Dit werd een dure grap van 83,50€ maar ik was heel blij weer thuis te zijn ondanks geen carnaval gezien te hebben …
Dat zal voor volgend jaar zijn!
En dan hopelijk zonder calima want we bleken op dat moment op de vooravond te zijn van de zwaarste sinds 20 jaar.
Of … hoe àlles in mijn leven een reden heeft … 🙂
Top geschreven ??? doe zo verder heel veel respect hoor ????
Hoi Someone, dank je wel voor de fijne commentaar! Ik zie je graag hier terug! 😉