Paragliden! Een kinderdroom wordt werkelijkheid dankzij Club Canary!

Ken je dat liedje … ‘Ach meneer een mooie vogel wil ik zijn …‘

Toen ik dit als kind hoorde dacht ik al … vliegen moet toch zàlig zijn … zo vrij als een vogel hoog in de lucht …
Jaren geleden had ik een goeie vriend die een paramotor had en me verschillende keren aanbood om toch eens mee te vliegen. Maar nooit kwam het er écht van, door allerlei omstandigheden.

Tot ik een babbel had met Roy Schijvens van Club Canary ivm een zeiltocht met zijn excursiebureau. Via hem kon ik ook gaan paragliden … 😮

Hij toonde me een filmpje en vertelde ook dat er al eerder mensen met een fysieke beperking waren mee gevlogen. De instructeurs zouden kennis van zaken hebben en het zou voor mij ook absoluut mogelijk zijn om dit te doen.

Ohhhhh … het kriebelde zoooo … Zou het moment er dan nu toch écht er zijn?

Door het filmpje te zien en de positieve vibe die ik van Roy kreeg (voor zover nog nodig 🙂 ) besloot ik ervoor te gaan. Waarom niet! Een mens leeft maar 1 keer! 😉

De vlucht werd 1 keer verplaatst omwille van de weersomstandigheden, maar op dinsdag 24 november in de namiddag ging het gebeuren!

We werden met een busje aan ons appartement in Los Cristianos opgehaald. Opnieuw werd ik zonder moeite vanop mijn scootmobieltje in de auto gezet en vertrokken we richting Taucho in de buurt van Adeje.
De rit er naartoe was al de moeite want we moesten aardig omhoog via smalle baantjes en serieuze haarspeldbochten.
Toen iemand ’terloops’ vertelde dat we ‘Daar boven! Aan die dennenbomen! Daar gaan we springen!’ … Kreeg ik het toch wel heel even Spaans benauwd … Waar ging ik weer aan beginnen … 😀

Balta zou mijn instructeur worden. Een stevige (en knappe 😉 ) kerel. Ok! 😉

Eens boven werd ik vanuit de auto gedragen naar de plaats waar we onze vlieguitrusting konden aantrekken. De ondergrond is er zeer hobbelig en dus niet te doen met een rolstoel of scootmobieltje. Ik werd echt heel tof geholpen op alle vlak. De ‘zak’ waarin ik moest zitten werd naast me gelegd en opnieuw werd ik erin getild, waarna de instructeurs riemen vast gespten aan mijn benen en schouders/armen. Vanaf daar werd ik opnieuw gedragen naar de plaats waarvan we effectief zouden ‘vertrekken’.

• 

• 

• 

Daar voelde ik dan hoe Balta mij aan zijn uitrusting vastmaakte. Met hulp van twee andere mannen stonden we op, kreeg ik een selfiestick met een GoPro-apparaatje aan in mijn hand … en weg waren we!

Yaaaaayyyy!

Ja … ik had eventjes de piepers 😀 maar die waren héél snel weg, want het was vanaf het eerste moment héérlijk! Ik vloog! Als een vogel! Of toch bijna … 😉

Balta vertelde dat het ‘gepiep’ zijn spelen met thermiek was en het viel me op dat we op een moment zelfs hoger waren dan ons vertrekpunt! Wow!
Naar beneden kijken gaf me een keertje een gek gevoel … Zo diep! Hier denken dat iets mis zou kunnen gaan was géén optie! 😉

Ik denk dat Balta vrij snel doorhad dat ik geen schrikscheet was. Check het volgende filmpje en luister vooral vanaf minuut 1 😉 .

We hebben zo ongeveer 20 minuten rond gecirkeld boven Adeje. Omlaag, terug omhoog en weer omlaag. Het deed me denken aan een zakdoek die naar beneden dwarrelde 🙂 . Intussen vertelde Balta ook wat we zoal zagen daar in de diepte. Vanuit de lucht zien hoeveel zwembaden er daar beneden wel waren, of de kloven tussen de bergen waarover we zweefden zien, was echt wel speciaal.

En dan begon de landing. Het ‘zakken’ in fases gaf mij een kriebelgevoel in mijn buik maar viel super mee!

De planning om te landen bij het stand in La Caleta vlak naast de Coqueluche beach bar, lukte perfect! We hadden de wind blijkbaar echt helemaal mee waardoor we heel zachtjes konden landen en ik met mijn poep in het warme zand eindigde …

Ik werd daar terug losgekoppeld van mijn instructeur en weer voorzichtig op een stoel in de bar gezet. Het vliegmateriaal werd -best wel snel- opgeruimd en ingepakt en even later reden we terug naar onze opstapplaats.

In de auto kregen we ook het aanbod om de filmpjes en foto’s die tijdens onze vlucht gemaakt werden, te kopen. Bij akkoord kreeg je ofwel een geheugenkaartje waar alles opstond, of kon je kiezen om een link toegestuurd te krijgen. Via deze link kon je dan alles downloaden.

Uren later zat ik nog vol adrenaline 😀 . Ik hoef dus niet te zeggen hoezeer ik hiervan genoten heb! Voor mij was dit een ongelooflijke ervaring. Iedereen zonder hoogtevrees moet dit eens gedaan hebben! 😉

Conclusie.

De samenwerking met Roy van Club Canary verliep, net zoals bij de boottocht, zo goed als vlekkeloos. De feedback die ik hem achteraf gaf ivm communicatie naar mensen met een fysieke beperking nam hij ter harte. De kostprijs van foto’s en filmpjes vond ik persoonlijk vrij hoog, maar de kwaliteit ervan is prima!
Ik ben er zeker van dat hier méér mensen van paragliden kunnen genieten!

Voor mensen die naar het zuiden van Tenerife komen zou ik zeker aanraden om een bezoek te brengen aan het kantoor van de Club Canary voor informatie over paragliding in Tenerife of de excursie te bekijken op hun website: https://clubcanary.com/nl/product/paragliding/ Club Canary kantoor: Calle Londres, Centro Comercial Plaza del Duque, Floor -1, B-35, 38660 Costa Adeje, Tenerife.