Geregeld publiceer ik bijdragen van collega-rollers. Hieronder Berte haar ervaring in Bitburg.
Betekenis ’toegankelijk’ dixit ‘Van Dale’:
te betreden; bereikbaar.
Ik boekte via Booking.com het toegankelijk en honden-welkom hotel Eifelbrau in Bitburg met buiten deze filters ook de filter “badkamer aangepast aan rolstoelgebruikers” aangeduid.
Blijkbaar is het begrip “toegankelijk” voor iedereen anders …
Het hotel had een kanjer van een trede aan de ingang! Al goed dat we zelf een oprijplaat mee hadden. Er was achteraan het hotel wel een toegankelijke ingang, alleen enkel te openen na aanmelden aan de balie IN het hotel.
Wat als ik alleen was? Voor mij gaat toegankelijk gepaard met zelfstandig …
Met de lift naar de kamer dan. Kamer was ok, maar de badkamer … oh-oh!
Klein!!!
De deur was zelfs smaller dan een gewone deur, de douche was een instapdouche en de wastafel niet onderrijdbaar! ( eigenlijk niet nodig want je kon met je rolstoel toch niet in de badkamer)
Mijne man terug naar beneden, ons beklag gaan doen.
De aangepaste kamer was bezet en er was wat mis gegaan met de boeking blijkbaar.
We kregen een andere kamer, de badkamerdeur was breder, maar ik kon er nog niet in . Al goed dat ik mijn transfers nog zelf kan doen mits hulp. Eens op het toilet, en dan een beetje gedraaid, kon ik een kattenwasje doen en mijn tanden poetsen. Douchen kon ik nog altijd niet.
Wat betekent toegankelijk voor jou?
Ben ik verkeerd als ik aan toegankelijkheid ook het woord zelfstandigheid koppel?
Principieel had ik mijn geld moeten terug vragen en vertrekken. Maar ik had hier zo naar uitgekeken! Al goed dat we dit niet deden, we maakten prachtige wandelingen.
De eerste rond een stuwmeer was het minste, er was helaas een heel stuk niet te doen met de elektrische rolstoel. De houten ligzetels aan het meer, een balzaal van een toilet en een frisse Hugo waren dan wel weer top!
De tweede wandeling was ook heel fijn en zonder obstakels, al moesten we ook hier een stukje laten links liggen. Het gezoem van de vele bijtjes, de zon op mijn velleke, het lachen van kinderen, het plezier van onze honden in het water en de kaastaart achteraf maakten veel goed.
Het was echt ‘save the best for last’! De derde en laatste wandeling, Der Wilder Kermeter op 45 km van Aken, was ik bij toeval tegen gekomen op het wereld-wijde-web toen ik iets opzocht.
Twee rolstoeltoegankelijke wandelroutes met bijzondere aandacht voor blinden en slechtzienden, voor doven en slechthorenden! In een natuurpark, deels over een stevige hangbrug, deels door het bos. Met gesproken én geschreven én in brailleschrift uitleg over wat je dient te zien, te horen, …. . Met om de 250 m een bankje, en aan het begin en eind van de wandeling picknicktafels. En een ruim en toegankelijk toilet.
Maar goed dat mijn principe niet de bovenhand heeft genomen! Dit was genieten in het kwadraat!
Berte kreeg een Niet Aangeboren Hersenziekte na tweede zwangerschap. Wij kennen elkaar via mijn werk bij Spierziekten Vlaanderen waar ik jarenlang secretaresse was.
Zij schrijft ook geregeld voor Rolmodel waar ze begon als ‘gelukscoach’.
Dank je wel Berte voor jouw bijdrage! 🙂
Mijn eigen gouden raad -bij boeken via sites- is dat je best altijd contact opneemt met het hotel zélf. En dan liefst nog via mail, zodat je ten allen tijde een ‘bewijs’ hebt van hun commentaar ... 🙂
Mooi geschreven Berte!
En de badkamer binnen kunnen is wel een basis behoefde denk ik….
Dankjewel Katja, idd vind ik ook maar de meesten hebben geen flauw benul dat de rolstoel onze benen vervangt en de rolstoelgebonden ook echt rolstoelgebonden betekent.