Muziek is voor mij al van jongs af aan een heel belangrijke factor in mijn leven. Ik kan tot in mijn tenen geraakt worden door bijvoorbeeld het ‘Panis Angelicus‘ of volledig uit de bol gaan op ‘Liquido‘ van Narcotics.
Concerten in de koude maanden en festivals in de zomer zijn dan ook helemaal mijn ding!
Celine Dion, Mayumana, Kelly Family, Ennio Morricone … Allemaal kippenvel-muziek in een zaal.
Faithless, Kings of Leon, Tiësto op Werchter of Suikerrock bvb waarbij ik ’s anderendaags overal spierpijn had doordat ik geen vijf minuten kon stilzitten. Stuk voor stuk de moeite, elk in zijn genre.
De beste combinatie van twee uitersten blijft tot nu toe van in juli 2017 om de verjaardag van Carine te vieren!
Op vrijdag reden we naar André Rieu op het Vrijthof in Maastricht en de dag erna naar Boom voor Tomorrowland!
Walsen en mee wiegen.
Kaarten voor André Rieu moesten via een apart telefoonnummer besteld worden waarmee je dan een rolstoelplaats kreeg met 1 assistent. Deze plaatsen waren niet ideaal omdat ze zonder verhoog werken, en telkens als mensen recht stonden (geregeld) zag je dus niks meer. Maar grote schermen maakten veel goed en de sfeer was geweldig!
Voor mij was het de derde keer dat ik hem live zag, en zeker niet de laatste keer!
Dance en ‘boenke boenke’.
Voor kaarten van Tomorrowland was het een heel ander verhaal!
Ook al kregen we als Belgen al enkele jaren de kans om als eersten tickets te kopen, de ticketverkoop liep altijd als een sneltrein en je moest ontzettend veel geluk hebben om er binnen te raken!
Ons ‘lotje uit de loterij’ was vriendin Carina die via via aan kaarten kon geraken. Het moment dat ik hoorde dat we zéker kaarten hadden heb ik een spreekwoordelijk gat in de lucht gesprongen! En opnieuw een gat toen we het postpakketje van TML ontvingen! Hierin zat een heel mooi muziekdoosje, met het toegangsarmbandje, een plattegrond en uitleg over het thema dat jaar ‘Amicorum Spectaculum’.
Vanaf dan was het ‘helemaal voor écht’ en kon ik ook uitzoeken hoe het zat met toegankelijkheid.
Voor bijna alle concerten en festivals kan je terecht bij Inter. Zij zorgen voor parkeerplaats zo dicht mogelijk bij de ingang, voor assistentie van en naar het terrein, indien nodig bij toiletbezoek, en voor rolstoelplaatsen met 1 assistent.
Tomorrowland echter niet. Er werd me aan telefoon gezegd dat zij alles in eigen beheer hadden en ze verzekerden me dat dit volledig in orde zou zijn.
Als lichte controlefreak had ik hier toch mijn twijfels. Een event waar méér dan 400.000 bezoekers op twee weekenden bijeen komen zonder aparte dienst voor assistentie aanwezig. Ik moest het eerst zien en dan geloven …
Mijn verbazing was dan ook enorm toen ik merkte hoe inderdaad àlles prima geregeld was!
We moesten even zoeken naar de juiste parkeerplaats omdat er verschillende terreinen waren, maar met mijn blauwe kaart mocht ik vlak aan de ingang staan.
Het hele domein De Schorre was ondergedompeld in een feeërieke sfeer en zo goed als elk act was bereikbaar met mijn manuele rolstoel! In de buurt van de toiletten was er iemand die je een sleutel gaf waarmee je binnen kon. Dit om misbruik tegen te gaan, en als nodig waren ze ook altijd bereid te helpen. Zo tof! Mijn vrees was dus absoluut ongegrond!
Wat mij vooral opviel was de ongelooflijk aangename en vriendelijke sfeer van het hele gebeuren. Nergens heb ik ooit zo’n behulpzaamheid en tact van festivalgangers ondervonden. Feestende en dansende mensen gingen vanzelf aan de kant als ze ons zagen aankomen. Toen we even een regenbui kregen maakten ze zonder enig probleem plaats voor ons om te schuilen.
Ondanks ‘de schrik’ van Carine moest en zou ik bij het optreden van Dimitri Vegas en Like Mike heel vooraan staan. En ja ik geef toe, ik vond het zelf spannend om midden in zo’n massa te staan/zitten, maar ik wilde het op zijn minst geprobeerd hebben!
Maar ook hier, ongelooflijk, geen enkel probleem! Mensen maakten uit zichzelf plaats zodat we – precies zoals Mozes door de zee 😀 – tot vlak voor het podium konden raken. En nog spannender werd het toen ze hun bekende ‘The Hum‘ aangekondigden met de vraag of we klaar waren voor een dansje!
Spaans benauwd heb ik het heel even gehad, maar ook hier hield iedereen rond ons rekening met ons en hielden ze afstand. Zo vlak aan het podium daverde ik bijna uit mijn rolstoel maar ik vond het de max! Ik had nooit gedacht dat ik dit zo op deze manier zou beleven, samen met Carine!
Toen er dan ook nog gasten aan haar vroegen of ze me omhoog mochten tillen en ik zoiets had van ‘YOLO’ was’t natuurlijk helemaal af!
Tomorrowland is voor mij een ongelooflijke ervaring die ik nooit zal vergeten. Volgens mij is er geen ander festival in de hele wereld waar zoveel nationaliteiten bijeen komen en waar het woord ‘respect voor elkaar’ écht tot zijn recht komt.
Als ik nu, drie jaar later intussen, het nummer ‘Complicated‘ hoor, ben ik in een flits terug midden in de massa en voel ik de sfeer opnieuw! Of ik ooit de kans heb om er nog eens te geraken weet ik niet, al zou ik het wel heel erg graag willen!
Dat weekend zal voor eeuwig een fantastische memorie blijven. Al die hoogtepunten die elkaar opvolgden zijn onvergetelijk!! Concert André Rieu op Vrijthof in Maastricht, overnachting in Casa Nadine met ontbijt op bed voor mijn verjaardag. Tomorrowland, een fantastische ervaring met zoveel nationaliteiten en leeftijden bij elkaar, zo een samenhorigheid en vriendelijkheid, great music vanop de eerste rij aan de mainstage , Nadine van de grond . Overnachting in de geweldige B&B Veerle Govers, 5 bedjes voor ambiance, netheid, ontvangst en persoonlijkheid. Enkel superlatieven voor deze 2 dagen xx
Het wordt een zeer lastige om dit te overtreffen! Dit was op veel vlakken ‘speciaal’! 😉