Ik ken ‘Burugo’ (nog) niet persoonlijk, maar ik volg hem al een tijdje. Onder zijn pseudoniem schrijft Corné Ouburg vrolijke relativerende columns over het leven als rolstoelgebruiker. Zijn humor en relativeringsvermogen vind ik gewoonweg zalig!
In dit stukje van hem vind ik mezelf helemaal terug. Mijn aankoppelfietsje is besteld en mensen vinden mij met mijn scootie soms al een snelheidsmaniakje … Wat gaat dit geven met het andere hulpmiddel … 😉
Met toestemming van Burugo deel ik zijn schrijfsel! Lees en lach mee! 😀
Gevaar op de weg‘
Wow, wat een gaaf ding! Dat wil ik ook wel.’ Sprak een vrouw enthousiast nadat ik haar de ins en outs van mijn aankoppelbare handbike uit de doeken had gedaan. Nou, dat is aardig bedoeld van u mevrouw, maar ik raad het u niet aan hoor. Die dingen zijn namelijk levensgevaarlijk, moet u weten.
Ten eerste ben je onzichtbaar voor ander verkeer, want je gedraagt je als fietser, maar je bent simpelweg veel te klein. Ze zien je over het hoofd. Je hebt mensen die daarom zo’n koddig vlaggetje gemonteerd hebben dat een meter boven de rolstoel uit hangt te wapperen, maar een vlaggetje aan mijn mooie, sportieve en sexy rolstoel vind ik toch een beetje als Doutzen Kroes met pantykousjes.
Ten tweede heb je met een handbike als de mijne de remweg van een containerschip met aanhanger, dus je zit de hele tijd kilometers voor je uit te kijken of er eventueel onverhoeds overstekende eenden, katten, kinderen en vooral pakketbezorgers te bespeuren zijn.
De handbike op zich remt trouwens prima hoor, dat is het probleem niet. Maar je kunt nogal wat snelheid ontwikkelen als je je best doet (ik hoor soms ook ineens zo’n keiharde knal). En dat voorwiel staat dan wel braaf stil als je remt. Maar alles wat daarachter zit heeft daar schijt aan (soms letterlijk trouwens) en rolt vrolijk nog een tiental meters door. Behalve als je scherp instuurt na de rem-manoeuvre, want dan ligt het hele zooitje meteen op zijn kant en jijzelf een stukje verderop in de berm of de sloot.
Maar dan ben je wel tot stilstand gekomen in elk geval.
Kortom, het is leuk spul, zo’n aankoppelbare handbike. Maar uitsluitend voor mensen die tóch al gehandicapt zijn.
Burugo*Note to self: dit niet thuis laten lezen, want dan mag ik er de deur niet meer mee uit.
Wil je Burugo zelf volgen kan dit via zijn Facebook-profiel of hier zijn columns lezen! Doen zou ik zeggen! 😉
Heerlijk!! Ik zie jou al helemaal gaan, de paden op, de lanen in… veel geniet ervan
Héhé … dank je wel Monique! 😉
Waar heb ik die Burugo toch eerder gezien? ?
Ik ken hem (nog) niet irl maar ik vind hem alleszins nu al iemand met gewéldige humor! 😉