Knooppunt-fietsen en rolstoeltoegankelijkheid: Check! ✔

Knooppunt-fietsen en rolstoeltoegankelijkheid werd gecheckt … en goedgekeurd!

In mijn blogjes van 10 juni en 25 oktober kon je al lezen over mijn aankoppelfietsje. Ermee fietsen op Tenerife was niet zonder gevaar omwille van de hellingen. Maar in de regio rond Hasselt en zeker zo langs het Albertkanaal vlak bij mijn woonst is het wel perfect mogelijk.

In het Bierfietsboek met zijn knooppunten vond ik ook al zeer interessante routes. De meeste ervan zijn voor mijn fietsje te ver maar ik pikte er wel ideeën uit!
Al googelend kwam ik op de site van Visit Limburg terecht en vond ik een perfecte lus! ‘Fietsen door het water in Bokrijk‘ had een knooppunt kort bij mij thuis van waar we konden starten en in het centrum van Hasselt konden we afsluiten.

En dus, op een zonnige zondag vertrokken we!
Na wat gesukkel met het aankoppelen van mijn fietsje aan mijn rolstoel (de batterij is te zwaar voor mij), vertrokken Bert en ik beiden al ‘rollend’ naar het kanaal om te beginnen aan knooppunt 95.

Een tweede keer even sukkelen omdat we zochten naar knooppunt 97 in plaats van 95 … Ok ok … alle begin is moeilijk zeker? 😀

Vanaf dan was het alleen maar ‘zalig’.

Richting Kiewit!

Via de nagelnieuwe fietsbrug in Kuringen reden we naar Hommelheide, tussen de Platwijers door en zo richting Domein Kiewit waar we een eerste stop hielden. Warm weer en fietsen maakt dorstig! 😉

Na een biertje, een koffie en een sanitaire stop (toegankelijk en aangepast toilet op het domein) waren we klaar voor onze volgende etappe!

Richting Bokrijk!

Vanuit Domein Kiewit fietsten we terug door groene weilanden en stukken bos, om zo in Bokrijk te ‘fietsen door het water‘. Dit is één van Limburgs grootste attracties, en zeker met zo mooi weer als die dag. Het was er ook aardig druk en het water voelde even verkoelend aan mijn handen … 🙂
We moesten even voorrang geven aan een heel mooie zwaan die alle tijd nam om over te steken, waar – uiteraard – ook niemand een probleem mee had.
Het was genieten tot en met. De geuren en geluiden in het bos, de zon die diamantjes in het water scheen … De gesprekken onderweg en vooral het gevoel om zélf ook écht actief mee te fietsen was echt heerlijk!

Uiteindelijk kwamen we terug in Hasselt aan en besloten we dat een volgende fietsroute minder lang zou zijn! Het mooie weer nodigde heel erg uit tot ver en lang, maar ik voelde me redelijk door elkaar gehusseld en Bert kreeg toch wel last van ‘zadelpijn’ … 😉