Naar Siam Park! Als roller? Ja!

In februari kreeg ik Berte met dochters Antje en Brechje op bezoek. De jonge dames hadden gehoord van Siam Park en intussen ook uitgebreid gegoogled naar deze waterbeleving. Natuurlijk was dit één van de prioriteiten om te doen tijdens hun weekje Tenerife!
Zelf wilde ik dit park als roller ook wel eens bezoeken, maar dan in de passieve vorm. Want hoe graag ik ook in water zit, lig of hang … de attracties zijn écht niet aan mij besteed … 🙂

Eerst de nodige voorbereiding!

Naar goede gewoonte maakte ik mijn ‘huiswerk’ op voorhand, want op hun site vond ik geen enkele informatie ivm toegankelijkheid en mensen met een beperking.
Ik stuurde een mail naar het contactadres met de vraag of rollers een korting kregen of gratis binnen mochten, met de duidelijke stelling dat wij niet van de attracties zouden kunnen genieten.
Dezelfde vraag stelde ik ook via Messenger.

Via Messenger kreeg ik de snelste reactie: ‘Mensen met een beperking mogen op vertoon van hun Eurpean Disability Card gratis binnen.’

In mijn mailbox kwam een ander bericht:
Voor mensen met officieel functionele diversiteit van +60% hebben we speciale tarieven:
Blinden hebben gratis toegang.
In geval van Autisme of Down Syndroom bieden wij een fast pass armband aan voor deze persoon en 1 begeleider. Hiermee kunt u 1 keer gebruik maken van de attracties met de fast line, met uitzondering van de Tower of Power en Lazy River.
U kunt de speciale prijs of fast pass alleen krijgen bij de kassa van ons park op vertoon van het certificaat, de kaart of het medische formulier. U dient ook uw identiteitsbewijs met foto mee te nemen.

Of … hoe communicatie soms mis loopt …
In elk geval, ik zou gaan voor de eerste optie natuurlijk! We bestelden online twee tickets voor volwassenen en 2 tickets voor kinderen tot 2 jaar, de enige die gratis waren.

Siam Park heeft, net als Siam Mall, een eigen busservice, maar beiden zijn niet rolstoeltoegankelijk.
Wij namen daarom bus 424 en reden vanuit het busstation in Los Cristianos naar de Siam Mall-halte, vanwaar we nog een 100 meter links naar de ingang van het park wandelden.
Aan de inkom was het heel rustig, waardoor we gelijk konden doorlopen naar de check-in.

Miscommunicatie … hopelijk in ons voordeel!

Daar kregen we al direct een vreemde blik die ik wel kon plaatsen. Ik liet mijn Messenger-bericht op mijn GSM zien, maar wij rollers zijn inderdaad geen baby’s, en dus er werd iemand bij geroepen en overleg gepleegd. Er werd ons vriendelijk gevraagd om te volgen naar een kantoortje waar in het Spaans werd uitgelegd wat er gebeurde. Opnieuw liet ik mijn bericht op mijn GSM zien, en aan de hand hiervan konden zij ook mijn mail in hun mailbox opvissen.

Op dat moment werd het even spannend!
Ik verstond genoeg om te kunnen begrijpen dat deze ‘miscommunicatie’ nog niet gebeurd was en dat ze eventjes niet goed wisten hoe dit aan te pakken, maar enkele minuten later mochten wij toch binnen! Gratis! Yaaay!

Berte en ik rolden eerst met de meisjes door het park om een plekje te zoeken waar wij op ons gemakje van de zon konden genieten en we – zoals altijd als rollers – de rugzakken konden bijhouden … 🙂
Siam Beach was dé plek hiervoor!
Alleen … de ligbedden stonden allemaal in het zand en dit was dus een onmogelijke zaak voor ons.

Probleem? Of niet?

Gelukkig zag ik op dat moment twee personeelsleden rondlopen en legde hun uit wat we héél graag wilden; namelijk net als de anderen lekker in de zon op een bedje liggen, maar op vaste ondergrond. Opnieuw blikken naar elkaar waarbij ik de conversatie wel begreep: ‘Wat moeten we hiermee doen.’ Volgens hun kon dat wat wij vroegen niet, waarop ik uitleg vroeg. Het ging hun om ‘doorgangen vrij laten en geen belemmering zijn voor anderen’, iets wat ik uiteraard begreep. Maar er was wel degelijk ruimte genoeg dus liet ik me niet zomaar afschepen.

Eén van hun deed dan een telefoontje, naar hogerhand bleek later, en al snel kwam Amber erbij aan wie ik heel rustig uitlegde wat we wilden. En … tien minuutjes later stonden er twee ligbedden voor ons klaar op een plekje waar we niemand in de weg lagen en dus ook konden genieten van het heerlijke weer en het uitzicht! Fijn!

Dat kreeg ik dan toch maar weer voor elkaar …

Siam Park is erg hellend op plaatsen, maar volledig toegankelijk!

Na anderhalf uur waren we echter volledig uitgewaaid en gezandstraald. Zoals je ook op het filmpje kon horen, stond er een stevige wind en besloten we om samen met de meisjes een rustiger plekje te zoeken.

De waterattracties waren elk op zich knap gemaakt! Maar sommige zo hoog waarbij ik dacht: ‘Moest ik het kunnen, zou ik het nog niet doen!’ Paragliden vond ik (op de afsprong na) niet scary … maar dit? Nee! 🙂
Antje en Brechje amuseerden zich wél tot en met!

Een andere glijbaan … Het was heerlijk om hun zo te zien genieten! Daar hadden Berte en ik zelf zoveel plezier aan!

Na heel wat gekronkel door het park, op plekken erg steil omhoog en omlaag, kwamen we uit bij Coco Beach.

Zalige rust!

Deze plek lag volgens mij zo verborgen met een bedoeling. Hier was het namelijk zalig rustig, in de verte zag ik Balinese bedden waarop ik mezelf al zag liggen …
Het strandje was korter dan het vorige, én er was een verhard pad tot aan het zwembad zélf. Hoe tof was dit! Met wat hulp zouden we hier zelfs helemaal in kunnen, maar nu hielden we het bij ‘pootje baden’ op onze manier … Ook dit was heerlijk afkoelend in de hete zon!

Afsluiter en conclusie.

Na uren waterplezier sloten we ons namiddagje Siam Park af en op weg naar de uitgang kwamen we Amber terug tegen. Ze vroeg of wij als rollers tevreden waren over het park, omdat ze naar de toekomst nog méér willen tegemoet komen aan mensen met een beperking.

Naar mijn gevoel is het park absoluut toegankelijk genoeg. In elke toiletruimte is er ook een ruim aangepast toilet en de terrassen hebben allemaal een hellend vlak waar je als roller op en af kan rijden.
De attracties zijn een andere kwestie. Voor mezelf (en ik denk voor de meeste rollers) waren deze niet mogelijk. Sommige zijn erg hoog om er te geraken, andere dan weer te wild.
In de strandbaden Siam Beach (rekening houden met golven) en Coco Beach zouden mensen met een strandrolstoel bijvoorbeeld wél in het water kunnen, en zouden (twee) zwembadleuningen een grote hulp zijn.

In elk geval: Ik vind het voor herhaling vatbaar. Temeer omdat het personeel echt wel doet wat ze kan om zover mogelijk tegemoet te komen aan allerlei vragen.
Met mijn blog, die ook in een Engelse versie verschijnt, hoop ik hun op weg te helpen met in de eerste plaats een duidelijke vermelding in verband met hun inkomprijs en naar nog nog betere toegankelijkheid.