We hadden weer een pràchtige dag uitgekozen, die zaterdag! De zon was volop van de partij, wat wandelen sowieso heel erg aangenaam maakt en de warmte deed deugd aan onze krakkemikkige lijven … 🙂
Dit keer waren we met een groepje van 8, waarvan twee elektrische rolstoelers, drie al dan niet vlotte stappers en ik met mijn scootmobieltje.
Samen met Berte werd ik door onze taxi aan het Steenplein op de Ernest Van Dijckkaai afgezet. In het gebouw onder het Zuiderterras konden we gelukkig nog eerst naar het ruim toegankelijke en aangepaste toilet; één van de weinige openbare plaatsen in het centrum waar dit kan.
Vanaf dan konden we er écht aan beginnen!
Aan de kaai kregen we een uitleg van Carina over het échte ontstaan van Antwerpen. Iets met Vikingen … legendes … Erg interessant!
We wandelden/rolden de drukke baan over en op het Sint-Jansvlietplein kregen we een schets over de Sint-Andrieswijk. Antwerpen ontstond in deze contreien en werd ook ‘Parochie van miserie’ genoemd.
Sint-Andries was een arme volkswijk met hoge bevolkingsdichtheid. Iedereen leefde kort op mekaar, met gezinnen van tien of meer personen in een kamer, oude en ongezonde krotten als woning, men leefde veelal en zeker in de zomer op straat, wat een hechte band maar ook regelmatig agressie meebracht. Er woonden ambachtslieden, kramers en winkeliers, kleine industriëlen en arbeiders uit de volksklasse actief als leurder, pakkendrager, boodschapper,… Veel arbeiders werkten in de haven, veelal als dokwerker. De horeca was ook afgestemd op scheepslui en dokwerkers.
Onze wandeling zou door veel straatjes en steegjes leiden, die ‘gangen’ werden genoemd. Zo was er indertijd ook een melaatsenziekenhuis en via een omwegje konden we nog even passeren aan de ‘Paardekensgang’ die niet toegankelijk was voor rollers. Jammer genoeg zijn de de meeste Godhuizen die gesticht werden door kerken, voor de arme en oude bevolking verdwenen.
De Sint-Andrieskerk was open en via een zij-ingang konden we moeiteloos binnen nadat Carina iemand binnen in de kerk had aangesproken om de deur te openen.
Vooral de preekstoel was prachtig! Ongelooflijk te weten dat dit volledig uit hout bestond en puur ambachtelijk handwerk was!
Van wandelen, luisteren … en de zon kregen we aardig dorst en en leidde Carina ons naar het zeer gezellige Maarten Lutherpleintje. Dit was een oase van rust midden in de volgebouwde wijk. Zalig gewoon!
Na wat met tafels en stoelen schuiven (rollers nemen plaats in 😉 ) konden we echt genieten van een koffie of een lekker fris drankje.
Met opgeladen batterijen en terug veel goesting wandelden we dan weer verder, kris kras door gezellige straatjes.
We passeerden het Mercator-Orteliushuis dat door werken gesloten was. Tot voor kort kon je daar op de binnenplaats de prachtige gevels bewonderen en het zoveelste interieurzaakje.
De Kloosterstraat is ook dé straat als je tussen antiek wil snuisteren. Voor rollers niet de ideale winkeltjes om binnen te kunnen, maar deze etalage bvb was heel erg mooi!
We sloten onze wandelnamiddag af met een etentje bij De Bomma op de Willem Rogierplaats. Een ruime zaak met een ruim en volledig aangepast toilet, waar we na opnieuw wat schuiven en schipperen met tafels en stoelen nog heel gezellig hebben nagekaart.
Opnieuw een namiddag die voor herhaling vatbaar was, net zoals de vorige met Carina als gids!
Carina maakt wandelingen ‘op maat’ voor zowel mobiele als minder mobiele mensen.
Je kan haar bereiken via carina.verdonck@spierziektenvlaanderen.be of via gsmnr 0486787886.
De vrijwillige bijdrage gaat integraal naar Spierziekten Vlaanderen als goed doel.