Deze tekst over vrijheid circuleert momenteel op Facebook. Met hier en daar een nuancering vind ik hem perfect in mijn blog passen.
Nu de beperkingen in ons land versoepelen, zullen veel mensen eindelijk enige opluchting en een gevoel van normaliteit voelen.
Velen zullen echter nog steeds met beperkingen leven.
Voor mensen met een lichamelijke handicap zijn er overal beperkingen, altijd geweest.
Er wordt niet genoeg aan gedaan of alles in het systeem werkt veel te traag.
Iemand met een lichamelijke beperking, of iemand die afhankelijk is van een rolstoel, kan niet zomaar gaan en staan waar hij wil, wanneer hij wil.
Je zou denken dat er in de loop der jaren wel het een en ander is veranderd. Maar zelfs een kopje koffie drinken, iets gaan eten, een toiletstop is voor iemand met een lichamelijke beperking vaak nog helemaal niet aan de orde.
Onze maatschappij, onze gebouwen en de aandacht van de meeste mensen staan het gewoon niet toe.
Stel je voor, geen toegang tot gebouwen en winkels, smalle deuropeningen die te klein zijn om er doorheen te passen, obstakels zoals een enkele trede, een trap, of geen toegang tot een wasruimte, geen toegang tot wandelpaden of speeltuinen of stranden …
Gewoon van buitenaf aan de zijkant staan en staan kijken zonder toegang. Vaak is zelfs een bezoek aan het huis van familie of vrienden onmogelijk.
De mensen merken het binnenkort niet eens (meer) …
Dit zijn onnodige beperkingen.
De meeste mensen hebben geen idee of (in het ergste geval) het kan ze niet echt schelen hoe het is om je hele leven met beperkingen te leven. Als ze dat zouden doen, deden ze er wat aan!
Misschien als je denkt aan rechten, vrijheid van beperkingen en het vermogen om keuzes te maken, overweeg dan wat eigenlijk privileges zijn.
Elke stappende persoon dat bij mij op Tenerife al eens verbleef, beaamt volledig mijn gevoel van ‘vrijheid’ tijdens de wintermaanden. Het gevoel dat ik hier heb: kunnen gaan en staan waar en (vooral!) wanneer ik zelf wil, is van onschatbare waarde.
Dit is Iets dat mensen pas beseffen als ze het zélf (moeten) ondervinden …
Awel he, als men aan mij vraagt: hoe was het in Tenerife? is het eerste wat ik zeg: ik was daar vrij!
En de zon dan?, krijg ik dan als reactie.
Natuurlijk de zon en de warmte ook, maar een weekje zonder obstakels! Heerlijk!
Berte, de zon en de warmte zijn absoluut een zegen voor mijn lijfje hier op Tenerife. Maar de ‘luxe’ die ik hier ervaar als roller om overal naar toe en binnen te kunnen wanneer ik wil … is minstens even onbetaalbaar.
Mensen beseffen dit pas als ze het effectief zélf ondervinden.
Ik ben héél blij dat jij hier ook zo genoten hebt! Voor herhaling vatbaar dus hé! ???