Een terugblik …

2020 was geen gewoon jaar, op zijn zachtst gezegd. Al is er voor mij niet zo héél veel anders gelopen.

Als ik zo terug kijk in mijn fotoalbum zie ik dat ik ondanks de regels en restricties toch best veel rondgereisd heb!

Een overzichtje!

Ik begon mijn jaar met een verblijf in Las Américas in een studio in El Dorado. Een locatie waar perfect werkende wifi beloofd was, maar waar ik uiteindelijk in de hotellobby moest gaan zitten om een béétje verbinding te hebben. Ohhh wat heb ik daar gevloekt!

In Santa Cruz wilde ik naar het carnaval gaan kijken. De eerste keer naar het noorden van Tenerife was een ervaring op zich, én mijn scootie liet me in de steek …
Carnaval heb ik dus niet gezien maar de geuren en kleuren van dat wat ik wél zag waren heerlijk! Ik ga zéker terug!

Na het drukke Las Américas ‘verhuisde’ ik naar La Tejita. De bereikbaarheid van andere plaatsen van daaruit blijft een issue. Maar qua rust en locatie blijft de ‘Gele berg’ mijn tweede thuis.

In mijn thuisstad Hasselt ging ik op stap voor Visit Hasselt. Op hun vraag horeca-zaken checken op toegankelijke toiletten was leuk!

Een vriendinnen-namiddagje op een terras van Quartier Bleu. Eindelijk elkaar nog eens terug zien na 8 maanden! Corona is kl…! 😉

In functie van CITY-Zen werd er door Lauren en Jeffrey een fotoreportage van mij gemaakt in Kapermolenpark. De zenuwen die ik op voorhand had waren achteraf gezien niet nodig geweest. Het schitterende weer en hun professionalisme stelden me snel op mijn gemak 🙂

Visit Hasselt organiseerde een Instafari-route door het stadscentrum. Samen met vriendinnen Katja en Nele heb ik deze uitgetest en werd dit een geweldige namiddag!

Als verjaardagskado voor mijn vriend gingen we een nachtje op hotel in Boshotel Vlodrop. De kamer met jacuzzi was prima, op een klein obstakel na. Maar het personeel was top en maakte veel goed!

In oktober liet ik het regenachtige Vlaanderen weer achter voor het warme Tenerife. Mijn krakkemikkige lijfje kreunt hier in de regen en de kou en elk jaar opnieuw kijk ik uit naar de zon in de wintermaanden.
Een boottocht om dolfijnen te spotten was een eerste serieuze uitstap daar. Zalig!

Een volgende -ongelooflijke- uitdaging was paragliden. Als ik achteraf hoor dat iemand, die in de wachtzaal zat, het filmpje in mijn blog moest stopzetten omdat ze zó moest lachen met mijn ‘expressie’ …
Mja … Op en top geslaagd dus!

Los Abrigos was ook zeer de moeite. Onze tijd was jammer genoeg te kort om er echt lang te blijven hangen. Ik ga er zeker nog terug om het nagelnieuwe houten wandelpad uit te testen en om er ook lekker te gaan eten.

Ik heb afgelopen jaar dus niet echt veel gemist, behalve het écht contact maken met mensen;
het knuffelen, elkaar gewoon eens vastpakken
om welke reden dan ook.
Laten we daarom hopen dat 2021 een kentering mag zijn
waarin zoveel wél weer mag! 😉